wejście z Pasażu Schillera
„Każdy może znaleźć chorobę, chodzi o to, aby znaleźć zdrowie w człowieku”.
Andrew Tylor Still
Medycyna Osteopatyczna sięga swoimi korzeniami XIX wieku. Twórcą metody był Andrew Tylor Still (1828-1917) lekarz, buntownik, wizjoner. W tamtych czasach leczenie było brutalne i nieskuteczne, kończące się niestety często śmiercią. Still będąc niezadowolony z metod i efektów leczenia postanowił odrzucić akademicką medycynę i zaczął szukać nowych rozwiązań. Prowadząc liczne badania na zwłokach Indian zgłębiał swoją wiedzę na temat anatomii, fizjologii i biomechaniki człowieka. Doszedł do wniosku, że większość chorób bierze się z nieprawidłowości krążenia płynów w organizmie w wyniku ucisku przez kości i tkanki. Still uważał, że po zlikwidowaniu wszelkich przeciążeń, zaburzeń struktury, organizm będzie sam potrafił poradzić sobie z chorobą.
Filozofia osteopatii
Dokładnie w 1874 r. Andrew Tylor Still zdecydował się ogłosić światu tezy Medycyny Osteopatycznej opartej na następujących założeniach filozoficznych:
– Ciało jest jednością, tj. ciało jest zintegrowaną jednostką ciała, umysłu i ducha.
– Struktura i funkcja na siebie wpływają.
– Organizm człowieka posiada mechanizmy samoregulacji, posiadające wrodzoną zdolność do obrony, naprawy i przemodelowania się.
– Główna przyczyna dolegliwość, to zaburzenie ukrwienia tkanek na skutek zaburzonej ruchomości.
Osteopatia (również Osteopatyczna Medycyna Manipulacyjna lub Osteopatyczna Terapia Manipulacyjna) jest rodzajem metody precyzyjnego diagnozowania, leczenia, a przede wszystkim filozofii całej opieki medycznej. Ujmując osteopatię od strony diagnostycznej opiera się ona na analizie ruchomości tkanki jako odnośnika jej stanu funkcjonalnego.
To, co wyróżnia osteopatię od innych dziedzin medycznych, to fakt, iż jej filozofia opiera się na działaniu wszystkich narządów ciała jako samoregulującej się całości. Osteopatia nie leczy, ona wspomaga procesy samoleczenia organizmu poprzez ręczne zmiany, uwalnianie mięśniowo-powięziowe i inne fizyczne manipulowanie tkanką mięśniową i kościami.
Praktykujący osteopatię nazywani są osteopatami. Nazwa pochodzi od starożytnej greckiej „kości” (ὀστέον) i „wrażliwej na” lub „odpowiadającej” (-πάθεια).
Techniki osteopatyczne można podzielić na pięć głównych kategorii:
- Techniki bezpośrednie: szybkie pchnięcie o małej amplitudzie, techniki stawowe, ogólne techniki osteopatyczne, techniki energii mięśniowe;
- Techniki pośrednie: techniki czynnościowe, napięcie i przeciwnapięcie, zrównoważone napięcie więzadeł, napięcie więzadłowo-stawowe;
- Techniki łączone: uwalnianie mięśniowo-powięziowe, techniki trzewne, osteopatia czaszkowa, mechanizmy mimowolne;
- Techniki odruchowe: odruchy Chapmana, punkty spustowe, techniki nerwowo-mięśniowe;
- Techniki oparte na płynach: techniki pompy limfatycznej.
Osteopatia może być stosowana u osób w każdym wieku – dzieci, dorośli i osoby starsze. W zależności od wieku i stanu pacjenta oraz zgłaszanej dysfunkcji osteopata dostosowuje odpowiednie metody i techniki leczenia.
Wskazania do leczenia osteopatycznego:
- bóle kręgosłupa i pleców różnego pochodzenia;
- dyskopatia, rwa kulszowa, rwa barkowa;
- bóle stawów obwodowych (zwyrodnienia, skręcenia, zaburzenia funkcji);
- bóle kręgosłupa w ciąży;
- bóle i zawroty głowy;
- szumy w uszach i migreny;
- dolegliwości trzewne – bolesne miesiączki, zaparcia, problemy żołądkowo-jelitowe – zaburzenia funkcjonalne;
- bóle w klatce piersiowej nie wynikające z choroby serca i/lub płuc;
- urazy sportowe i przeciążenia (więzadeł, ścięgien, naderwania mięśni, inne);
- stany zapalne tkanek (zapalenie ścięgna Achillesa, ostroga piętowa, łokieć tenisisty i inne);
- diagnostyka i korekta wad postawy u dzieci (płaskostopie, stopy i kolana koślawe, plecy okrągłe i inne);
- dolegliwości stawu skroniowo – żuchwowego;
- bóle mięśni;
- stany po zabiegach pooperacyjnych;
- stany powypadkowe np. urazy komunikacyjne;
- zespoły lękowe;
- stany depresyjne;
- zastoje limfatyczne i obrzęki;
- nadpobudliwość lub ospałość;
- postępowanie (profilaktyczno – lecznicze) okołoporodowe;
- osłabienie podstawowej odporności.
Prowadzi Andrzej Niemczyk D. O. – magister Rehabilitacji Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi, Dyplomowany Osteopata, Chiropraktyk, Certyfikowany Terapeuta Czaszkowo-Krzyżowy, Certyfikowany Terapeuta Kompleksowej Terapii Obrzękowej. Specjalizuje się w leczeniu dolegliwości bólowych i dysfunkcjach w obrębie: głowy, kręgosłupa, stawów, miednicy oraz w leczeniu trudnych przypadków. Prowadzi również leczenie niektórych powikłań męskiej i żeńskiej niepłodności według Metody Ludmily Mojžíšovéj.
W swojej praktyce praktykuje holistyczne podejście do pacjenta.
Specjalizuje się w:
- Terapii wisceralnej,
- Terapii Czaszkowo-Krzyżowej
- Terapii tkanek miękkich,
- Terapii Manualnej wg Mulligana,
- Terapii Manualnej wg metody Ackermanna,
- Terapii Manualnej wg japońskiej szkoły Yumeiho,
- Terapii wad postawy oraz skolioz,
- Terapii Obrzękowej,
- Neuromobilizacjach,
- Klawiterapii,
- Masażu klasycznym, sportowym oraz leczniczym,
- Alternatywnych metodach leczenia.
Jak sam mówi: Rzeczy niemożliwe robię od ręki, na cuda potrzebuję więcej czasu!
Spotkanie otwarte (zapisy nie są konieczne)
12 czerwca 2019, godz. 18 – 20
Donacja z serca
Prowadzi Andrzej Niemczyk D.O.
Informacje:
mailowo: sztukadobregozycia@gmail.com
telefonicznie: 512 354 599 lub 692 778 413
Miejsce:
Stowarzyszenie Sztuka Dobrego Życia
wejście z Pasażu Schillera przez szeroką, żelazną bramę na podwórko kamienicy– tuż przy Straży Miejskiej. Po przejściu przez bramę należy kierować się w lewo do ostatniej klatki schodowej. Przy drzwiach jest plakat Stowarzyszenia.
GPS: wpisać „aleja Leona Schillera Łódź” bez numeru.
Dojazd samochodem: przez Plac Komuny Paryskiej.
Z powodu prac remontowych w centrum Łodzi zobacz z zakładce KONTAKT mapkę dojazdową.
Najnowsze Komentarze